Ф. И. Тютчев
«Н. И. Кролю»
Сентябрь холодный бушевал,
С деревьев ржавый лист валился,
День потухающий дымился,
Сходила ночь, туман вставал.
И всё для сердца и для глаз
Так было холодно-бесцветно,
Так было грустно-безответно, –
Но чья-то песнь вдруг раздалась...
И вот, каким-то обаяньем,
Туман, свернувшись, улетел,
Небесный свод поголубел
И вновь подернулся сияньем...
И всё опять зазеленело,
Всё обратилося к весне...
И эта греза снилась мне,
Пока мне птичка ваша пела.
***
Перевод на английский язык.
Перевод на польский язык.
To N.I. Krol
Cold September rages.
Russet leaves fall from trees.
Dimming day is a haze.
Night falls. Mist rises.
In my heart and to my sight –
everything so colourlessly cold,
unresponsively sad.
A sudden song bursts out
and by some charm
the mist curls up and flies away,
the sky is blue once more,
clothing itself in radiance,
and everything is green again,
everything turns into spring.
This fantasy stayed with me
all the time your little bird was singing.
Do N.I. Krola
Miotał się wrzesień oszalały,
Z drzew wiatr listowie rdzawe strącał,
Dymił się dzień dogasający,
Noc nadchodziła, mgły wstawały.
Wszystko dla serca i dla oka
Tak było zimne, obojętne,
Pełne milczenia i tak smętne —
Wtem się rozległa pieśń z wysoka...
Nagle przez jakieś urzeczenie
Mgły się skłębiły, uleciały,
Niebiosów stropy zbłękitniały
I znowu je przebiegło lśnienie.
Zazieleniały wkoło drzewa,
Wszystko ku wiośnie się zwróciło...
To wszystko mi się zamarzyło,
Dopóki mi twój ptaszek śpiewał.
|
